Hayat Sana Alışmasa'da Sen Ona Alışacaksın!
Çocuk,
Bir defa düştün bu hayatın içine, Ve kesildi göbeğin adın konuldu, Madem bu serseri hayatın havasını soludun, Şimdiden ağlamayı kabullen kendine, Çün ki gülerek değil, ağlayarak doğdun Yavaş yavaş büyüyeceksin, önce dizlerinin üzerinde emeklemeyi, Sonra doğrulmayı, ayaklarının üzerine basmayı,adım atmayı, Ve sırasıyla öğreneceksin, Kendi ayaklarının üzerinde durmayı,koşmayı,yorulmayı, Aklın ermeye başlayacak, Belki hiç birşey duyduğun kadar doğru olmayacak, Hiç birşey hayal ettiğin kadar masum, Ve düşlerin gibi pembe olmayacak, Henüz yeni başladığın bu hayata yeni yeni alışıyor olacaksın, Bu hayatta kazandıkların ve kaybettiklerin de olacak, Bazen kazanarak ve eğlenerek gülmenin ihtişamını, Bazen de kaybetmenin ve kahretmenin ızdırabını yaşayacaksın Yine de dert etme! En azından yaşadığın bu tecrübeler’le kendini olgunlaştıracaksın, Zaman’la daha da büyüyeceksin, Belki bir adam, belki bir kadın olacaksın, Ya kendi inandığın doğrularla, Ya da başkalarının inandırdığı doğrularla yaşayacaksın, Neye inanırsan inan, ilk önce kendi doğrularını yaşamaya bakacaksın! Sevenlerin ve sevdiklerin de olacak elbette, Ya sevdiklerin seninle olacak, Ya da başkalarının sevdikleri seninle, Dert etme yine de! En azından sevmeyi ve sevilmeyi bilen birileri ile hayatın pay olacak, Zaman su gibi akacak, zamanı geriye alman mümkün olmayacak, Yaşayacak, yaşadıklarınla yaşlanacaksın, Hayatın her rengini görecek, her tadını alacaksın, Bazen yaptığın her iyilikle ferahlayacak, Bazen işlediğin günahlarına zehir zemberek ağlayacaksın, Ne olursan ol, kim olursan ol, Yaşadıkların veya yaşayamadıklarınla kalacaksın, Anlatamadığım bir çok şeyleri hayatında bulacaksın, Ama yine de dert etme, hayat bu! O sana alışmasa da sen ona alışacaksın. Belki fazlaların belki eksiklerinle hakettiğin süreyi tamamlayacaksın. Ahmet Özhan Uygun © |
Hatta öyle alışırız ki,içinde yaşadığımız döngüyü benimser içimize çekeriz..
Ağlarız,güleceğimizi daha göz pınarları boşalmadan biliriz..Güleriz,hüznün bizi saracağını henüz kahkahamıza son vermeden anlarız..
Çünkü,alışmışızdır hayata..
Tebrik ederim,gerçekten farklı bir anlatımınız var..