YALNIZ ŞEHİR
Yoktur kapısının ahenkli zili,
Zemininde desenli kilimi, Duyduğu hocanın ezan sesi, Kaldırımlardır kimi kimsesi.. Güneş çekince kendinden elini, Varı yoğu artık tek ayın gölgesi, Çekilip gidenlerin çıplak ensesi, Kalır bir de kedi ve köpeklerin sesi. Nefesler uykuya yenik düşünce, Sokaklar ağlar ya kimsesizliğine, Ilık rüzgarlar essin ne olur sessizce, Yapraklar eşlik etsin raksedercesine. Gözdür sokak lambası kara gecelere, Rakiptir ay ışığının güzelliğine, Şahittir camlara akseden hüzünlere, Hasrettir bir daha dönmeyeceklere. Aysel AKSÜMER |