Ben Ondan Taşa Ekerim Çiçeklerimişimdi mevsim yaz dudakların tuzludur gözlerini gözlerimden saknarak sus diyorsun sus mahcup ve utangaç kaçırırken gözlerini hudut boyları gibi ıssız tenin kucağımda tir tir titremektedir utanma göz at yüreğinin kuytularına dokun dokunabildiğince ellerime gidersen arzuların incinecek yüreğinde örgülü saçlarınla örtünecek göğsün yüzünü rüzgara ver aksini suya suyun sussuzluğunu gider mahçupluğunu gözlerine fer taşıyan kılangıçlara ver yolla sevgilerini diyardan diyara menzilin uzaklığına bakmadan varmaz demeden savur o güzelim bakışlarını hedefini vurmadı dediğin bilki hala yoldadır aşk belki geç varır ama hedefini şaşırmaz ben ondan taşa ekerim çiçeklerimi |
yüreğime taş gibi inen / bitimsiz hasretlerin...
saygı ile.