Bulutlar da Ağlıyordu benimle
Dün gece, yağmur yağıyordu
Sağanak,sağanak Altında dolaştım; ıslandım. Sırılsıklam, Gecenin hüznü, kırık kaldırımlar arkadaşım oldu. Ben üzgün, bulutlar korkak Seni aradım sokak, sokak Bulutlar da ağlıyordu benimle Ben de ağlıyordum, seni anarak Yağmur damlacıklarına sarıldım O sensin diye Bir yıldız parladı sanki aniden gökyüzünde Ve sen o yıldızdın işte! Ne de çok özlemişim seni Bir hüzün vardı yüzünde, Senin de gözlerin ıslak Sen de ağlamışsın benim gibi Eridim, bittim gözlerine bakarak Daha da çok ıslandım, aşkınla Seni sevdiğimi haykırdım, defalarca! Ellerini tutmak istedim, avuçlarımla Ve Doya, doya sarılmak sana Yağmurlar kanayan kalbimi yıkamıyor Sen yıkasana. sevginle ne olur derken Aniden; kayboldun bakışlarımda Aradım seni; ağlayarak, içim sızlayarak Seni sordum bulutlara. Bulutlar daha çok ağladı, benim feryadıma Hayalinin peşinden koşarken Sen diye sarıldım, sokak taşlarına Her birine ismini yazdım. Yağdıkça üzerime Her bir yağmur damlacığını içtim Aşkını yutar gibi kalbime. Artık bulutlar ağlamıyor. Şimdi bir deli fırtına bekliyorum, sevdam gibi Beni sana, seni bana kavuşturacak Dokunsun çılgınca sevdamıza İnan ki seni seviyorum, senden fazla. Şimdi yine akıyor göz yaşlarım Sel olsun ulaştırsın beni sana Sevgi selleriyle gönderdim yüreğine Aşkımın can damarını Çok uzaklardan sesleniyorum Bir hıçkırık gibi sesim, kulaklarında çınlasın. O esen deli fırtına; Seni ne çok sevdiğimi duyursun Özlemlerimi yükledim, fırtınanın kanatlarına Sana gönderdim sen de sar sarmala Bir de öpücük gönderdim dudaklarına Seni seviyorum Sen olmasan da yanımda Bunu sakın unutma Zeynep Eroğlu 18 04 2010 |