Can Yoldaşım
Sabahları bir başka oluyorum artık
Düşlerimle uyanıyorum Susmalarım içimde çığlık atar olsa da Hüznüm durduruyor beni Gayem ne, inan henüz ben de bilmiyorum İçimdeki sen tetikliyor Duygularımın sol anahtarını Yelkenim olup alıp götürüyor Yitirdiğim cesaretimi ve benliğimi Tehdit misali geri istesem Yapamam evet, beni tanıyorsun Kişilik bir yana dursun Utancım müebbet ben de Gerisi zaten beyhude Bu sözde öyle mıhlanmış ki içime Yeni farkına varıyorum Ellerim üşüse de bu kış sabahında Bir sıcaklık hissediyorum hala Yangın misali içimi ısıtışında Kendimi anlatamaz oldum bana Geçeceğini bilsem, teselli olurum Usulca duran kainata Durulmuyor ki sensiz buralarda Yüreğimi kağıda yazar oldum Geçirdiğim baharları saymaya durdum Yoruldum can yoldaşım yoruldum Senin gibi hasrete dayanamaz oldum Ben sen de duruldum Sevgiyi sadece sende buldum Ne olduysam oldum Bu mevsim gel artık gel Can yoldaşım ben ölmeye durdum... |