2008 yılında kanserden kaybettiğimiz Nehir için yazılmıştır.

Sen yaşamalısın.
Bütün güzel şeyler gibi…

Sonsuz ol.
Ölsün bütün savaşlar, ağrılar, hastalıklar.
Öylece ellerimden tut sımsıkı
Sonra yaşayalım ölümün yaşı kadar.
Biz unutalım herkesi, herkes unutsun bizi.
Sarhoş olsun dünya aşktan,
Bizi almayı unutsun ölüm.
Durup baktığında sonsuz gelen,
Okyanuslar, NEHİRler kadar yaşayalım.
Kimse kırılmasın bize.
En çok biz sevmedik mi?
O zaman en çok biz yaşayalım.
Yüzyıllık çınarlar yetişsin gölgemizde.
Herkese anlatalım sevmeyi,
Ne kadar uzun yaşarsak o kadar çok sevecekmiş gibi insanlar.

Sevmeyenler ölsün zamanı gelince.
Silahlar ölsün, kavgalar, kanserler ölsün.
Biz yaşayalım.
Sen yaşa.

Artık acımasız olmasın dünya,
Biz daha çok küçüğüz…
Daha çok az hatıramız var.
Bir kitap bile ancak yazılır belki.

Ben sana hiç kızmadım mesela.
Daha kavga etmedik.
Kırılıp ayrı kalabileceğimiz hiç zamanımız olmadı.
Hep özledim seni.
Yaşamalısın sen.
Gitme.
Hastaneler ölsün.
Acılar ölsün, yağmurlar, fırtınalar ölsün.

Kafanı kaldır güneşe bak uzun uzun,
Hadi artık hapşırda
Çok yaşa.
Lütfen…

Sercan Korkuç