Zeytin gözlüm.
Kır saçlım ah benim nur yüzlüm.
Ötmez oldu düşünsene, neden seher vakti
Güllerimizin bülbülleri.
Sararmış bir günlüm var şimdi,
Ahh kömür karası gözlüm ah,
Gönlüm hazan oldu,
Neden erken açtı şu güz gülleri.

Bir yaz daha geçti, kara bulutlar dolaşır.
Yeşil toprak ıslandı, yer gök hüzne duyar ağlaşır.
Yerler rüzgarlar, gazellerle doldu taştı,
Ağaçlar her sabah değişmekte,
Bir başka renklerle başkalaşır.
Fırtınalar şimşekler kol kola şimdi,
Gökyüzünde birbiriyle şakalaşır.
İçimde burukluk gönül bahçemde hazan,
Açtı yine erkenden
Güz gülleri gönlüme hüznü yaşatır.
Son baharın karanlık sisleri
Dolar durur af etmez gözlerimde,
Ağlatır hayallerimi dolduran senin sözlerin.
Yeşilleri görmez oldu, ıslaktır gözlerim,
Baharlarım yazlarım erkenden gelip geçti,
Hazan düştü,bak ömrüme.
Şimşekler çakar sisler sarar şimdi ruhumda.
Yaşlar dökerken gözlerimde.
Gönlüm hazan oldu, hüzün doldu,
Açtı yine al beyaz,
Güz gülleri.
Gönül bahçelerimde.

Titrek adımlarım karşılar.
Yine gelen şu hüzün dolduran güzü.
Güzler ağlattı yine ıslandı bak gözlerim ve duygulandı yüreğim,
Soldurdu er vakitte şu yüzlerimi kader.
Bu emir Hak’tan geldi,
Hak’ın sözü ol dedi oldu,
Haykırır durur inletir korkutur,
Yine gökyüzü.
Gönlüm hazan oldu,
Açtı yine hazan vakti güz gülleri,
Yüreğimde sen.

Ağla yaşlı gözlerim ne diyeyim sana.
Sen dertlisin.
Ağlayabildiğin kadar ağla.
Silkele dök yüzü gibi dök haydi yaşlarını.
Gelmez senin için belki de bir bahar daha,
Açmaz gönül bahçende belki de bahar gülleri.
Kokla doyasıya bu toprak kokan hayatını.
Ve açan güz güllerini.
Gönlün hazan oldu görmez’ misin?
Senin için açtı bu güz gülleri belki de bu bahar.
Haydi Kokla.

A.Yüksel Şanlı er
13 Eylül 2010-09-13
Antalya.