Şahidim, Kör Karanlıklar...boşaldı dün gece şişeler her kadehte sen vardın yudum yudum içtim çaresizliğimi, şahidim: kör karanlıklar… ağladı dün gece kadehler seni içtim, sensiz içtim dün gece sabaha kadar… boşalan her kadehim seninle, hayalinle, özleminle doldu hatıralar damla damla düştü gözlerimden gülümsedim, ufuklarca kanatlandım bir an düş bahçesine düştüm çiçekler süsledi ay gülümsedi… ve derken, üzerimde bir kara bulut bir koyu gölge sırtımda bir sızı saplanan bir bıçak… uçtum mu düştüm mü anlayamadım dün gece şahidim: kör karanlıklar… kırıldı dün gece şişeler dudağımda kadehler eridi alev alevdi içimde her yudum; bilemedim, neydi içtiğim şarap mıydı zehir miydi ateş miydi kan mıydı… sorun; söylesin kör karanlıklar… biradam_x |
dudağımda kadehler eridi
alev alevdi içimde her yudum;
bilemedim, neydi içtiğim
şarap mıydı
zehir miydi
ateş miydi
kan mıydı…
sorun;
söylesin
kör karanlıklar…
Geceler özlemler,i hüzünleri tetikler.şiirinizi beğeniyle okudum.
Duyarlı gönlünüze selam saygılar.