KÜL RÜZGÂRI-Dişimle tırnağımla Bir destan mıydı bu Yoksa bir ağıt mı? Söyle bana engin deniz, Sana dokunmadı mı o kollar? Anlat bana sonsuz kumsal, Sana basmadı mı o narin ayaklar? Ve sen sevgili kum, Sana dokunmuştu o ten! Hissetmediniz mi? Neden susarsınız! Neden getirmez kokusunu bana, Rüzgârınız? Şimdi adımlarken ben Yalnızlığın şehrinde Kaldırımları bir bir, Gözyaşlarımla silerim, Adını yerdeki taşlardan… Alır götürürüm sessizce Tabanında ayakkabımın. Bu merdivenin tırabzanlarında Kalmış mıdır parmak izlerin? Hayır, Yetti artık! Bitsin bu acı… Tükendim… Yokluğundaki sen Yedi bitirdi beni. Anıların içinde boğuldum, Kanımın içinde sen, Aldığım havada sen, Gündüz düşümde, Gece rüyamda Her hâlinle Tüm yakışınla Bendesin… Tenimde ten, Canımda cansın. Nesin sen, Neyimsin? Hangi dişiyle erkeğin Hangi aşkın Hangi birlikteliğin Güller kokan gülüşüsün sen? Ben ki Varlığımın sebeplerine isyandayım… Doğmasaydım, Yanmazdım böyle… Geriye dönsün zaman, Örülsün sökülen çile, Ne ben olayım bu dünyada Ne sen ol dünyamda.
|
Bu dünya da ikili yaşansın sevgiden aşktan yana..