Krizantemler Açınca
Krizantemler açınca
Çıkar gelirsin sen bana. Bir bahar daha kaçınca Bıkar, gelirsin sen bana. Yaşlı gönlümü düşünmez Üzmekten beni üşenmez Beyaz güller saçlarına Takar, gelirsin sen bana. İnanmazsın mevsimlere. Eski püskü resimlere Yalnızlıkla yüzleşince Bakar, gelirsin sen bana Yanına güneş almadan Dağlarda yeşil kalmadan Her adımda bir hâtırâ Yıkar, gelirsin sen bana Bilmeden tûfan dinmemiş, Yaktığın ateş sönmemiş Son ümîde son kurşunu Sıkar, gelirsin sen bana Soğuk bir eylül başında İsmimi kabir taşında Görür de belki ağıtlar Yakar, gelirsin sen bana... Selçuk Bekâr |