Söndürme
Söndürme
Nefretini dolama gövdeme canım çekiliyor damarlarımdan umursamaz sakin durduğuma kanma yangın sonrası yeşerir meşe ağaçlarının kararan dalları özsuyu olmasa ayakta kalmaz yıkılır meltemle bile yılgınlığını aşılama meyve vermez kiraz olsa bile baharlaşırdı narlaşan dudaklarıma dokunursa eğer çiğ yağmaz buzlanan sabahlarda fırtınalı gecelerin aleviyle yansa bile suskunluğuma sarıl ve uyut beni sessizlik duvarları yıkılırsa kalırsın altında terkedilmiş şehirlerin surlarına göm beni anılar da göçerse temelleri sel alır götürür düşsüz sokakların kuytularına terket beni yanlızlığımla çoğalırım tükenirim sanma yokluğuma alışırsın bunu unutma başını alıp giden nehirlerin isyan yüklü taşıyım yuvarlanışım dalga dalga çözülüşüm ufalanışım kum çölüne dönüşüm ayakta dimdik sönüşüm kızıl güllere hayran oluşum sevdanla yanışımdandır söndürme beni bakışlarınla ört gözlerimi Volkan Kemal |
Beğendim.
………………………………. Saygı ve Selamlar…