ANNEME MEKTUP
Uzaktayım...
bilemediğiniz uzaklarda, hem hasreti hem yalnızlıgı yaşıyorum, tek başımayım kara gurbette. Beni sezebiliyor,düşüne biliyormusunuz? Duyabilirmisiniz hıçkırıklarımı? ................. Söylermisin Anne konuk oluyormuyum rüyalarınıza, yıllar geçti,ayrılık var aramızda çizebiliyor musunuz,şeklimi dimağınızda? .................. tanırmısınız beni, ansızın çıksam karşınıza? kim bilir, belki de şaşırırsınız görünce kaybettiğim gençliğin getirdiği saçlarımdaki akı, bakışlarımdaki; yorgunluğu ve hüznü... .................... sanmıyorum. tanıyamazsınız Anne çünki,çünki ben öyle büyümedim Anne ..................... Mor güller arasında değildim. Koşamadım kırlarda,yaşıtlarım gibi her çocuğun özlemidir, kırlarda uçurtma uçurtmak benimse hayalim değil; kıyısından bile geçmedi bunlar. ...................... Küçücük bir çocukken yüklendi omuzlarıma hayatın yükü ama caymadım,yıkılmadım fakat,çocukken koptum korktum yaşamdan Ben ölümden korkmadım Anne, hasretten,yalnızlıktan korktuğum kadar. ...................... Biliyormusun Anne? ben özlemi, başkaları gibi geçmişe duymadım. Çünki ben, geçmişi yaşamadım Anne. |
KALEMİNE YÜREĞİNE SAĞLIK SELAM VE DUA İLE