YALNIZLIĞA NAZIR BİR HÜZÜN
Yalnızlığa nazır bir hüzün taşıyorum.
Yalnızlığa layık bir yaş biriktirmişim. Hayatın tüm renklerini karıştırıyorum. Tuvale yalnızlığı çizmişim. Yalnızlık boyuyorum. Su katılmamış yalnızlıklar içmişim. Bir kadın bulmuşum kendime işveli mi işveli, Teninde yalnızlığı sevmişim. Nemli gözlerinde her gece, Yalnızlıkla sevişmişim. Tren garlarının geçmeyen vakitlerinde, Yalnız kalabalıklar içinde, Yalnızlığımı beklemişim. Sevdalı yüreklerden çalmışım, Vuslatı bilmeyen yalnızlığı, Ayrılığa kızmışım bir gece yarısı, Ağız dolusu yalnızlık söylemişim. Yalnızlığa sıfır ruhumla, Yalnızlıkta çayımı demlemişim. Bir yalnızlık ısmarlamışım aşka, Bedelini yalnızlığımla ödemişim. Yalnızlık akıtmışım bayram sabahı, Yalnızlıkla kılıp namazı, huzura çıkmışım. Bir yalnızlık türküsü barınır sazımda, Diyar diyar gezip çalmışım. Sevincim yalnız, sevmelerim yalnız, İçimde bir baki kadar yalnızım. Aşkım yalnız, meşkim yapayalnız, Yalnızım. BAKİ EVKARALI |
Geceler hep kimsesiz mi geçecek?..
Gidenler dönmeyecek mi?..
Yitirdiğin her ne ise; bir bakarsın yağmurlu bir gecede.. Veya bir bahar sabahında karşına çıkmış...
Bil ki! Güzellikler de var bu hayatta...
Gel Git’lerin olmadığı bir hayat düşünebilir misin?..
“Hüzün olgunlaştırır” ...
“Kaybetmek sabrı öğretir”...
(Hz. Mevlana)
Sol yanıma aldım dizelerinizi şairim...Tebriklerimle.