tezat
Islıkları dalga dalga
Kulaklarımı bıçaklarken bu gece Her yeni başlangıç Yakılmaya yüz tutmuş bir resim ömrümde… Şimdi dalmak bir romana, Bilmeyerek, orta yerli, Hani tevazusu kendinden kederli, Bütün olumsuzlukları akbaba gibi üşüştüren -riyası yok halbuki- Belki tek kusur, gerçekleştiremeyen, En samimi aynalara küskün Gerdanı terlememiş bir gelin kadar elemli Memeye hasret bir bebek gibi sitemli… Demek denize düşen, Yalana sarılır biraz da Şimdi birkaç kahır Biraz sıgara, Yudum yudum boğuluyorum Her gözyaşında… A. Selim AKOL |