GÖNÜL
Sessiz bir gecede
Denize vuran yakamoz ve ışığı aldıkça Neşelenen hırçın dalgalar İsmini fısıldıyordu kulağıma Her geçen gün, özlemini pekiştirirken Sensiz geçen günlerim Çırpınan bir kuşu anımsatıyordu Yalnızlığı gömdüğüm karanlıklar Şimdi bana yoldaşlık ederken Kelamını edemeyen dilim Gidişine zehir kusuyor ardından Gönlüm muğan bir öykü yazmak istiyor, fakat Vicdansız yüreğin set çekiyor buna Ayrılık ve özlem kağıtta kolay duruyor ama Gönlüne yazmışsan işte o zaman zor bitiyor ! |