Ve Ben Seni Bekliyordum
Boranda kalmıştı yüreğim
Yalnızlığımı paylaşıyordu kederim Umuduma arka çıkarken bekleyişlerim Haddini aşamaz sadakat düşkünü kaderim Yine gecelerde benim iç çekişlerim Geleni sonbahar sayıp üşüdüğünü sandığım bedenim Hala ısıtıyorsun deyip aslını söylemeli miyim Ama düşünme beni artık sana şiirler yazmam Bir Eylül akşamı içini yakıp seni ağlatmam Geçmişi anımsayıp gelecek için kaygılanmam Ay ışığında güneşi karşılamıyorum artık Dargınlığımı söyleyemiyorum da Erken gidişinde çağırırken Geceyi ona Yıldızlar küssün istiyorum sonra Kimsesiz kalışlarında onun varlığına Şimdi ülkesinden vazgeçen bir mülteci gibi sözlerim Geri dönmeyen yada dönemeyen Elvedalarını sevdim senin içinde sen varsın diye Mecburi tek bir ayrılığımız olur seninle O da fazla sürmez giden sensen önce Tersi çıkar bence bunda öncelik bende Azrail’i bekle sessizce kafa dinlerim bende Bulduğum bu sensizlikte |
saygı sevgimle
Mehmet Çobanoğlu