Gecenin Sessizliğini yaşıyorum şimdi.
Sokaklar konuşmuyor.
Ay küsmüş.
Yıldızlar, Gidişine ağlamakta hala.
Ey Sevgili Nerelerdesin.
Çokmu uzak kaldı, ellerin ellerime.
Uzatıyorum bak işte, al beni sar sinene.
Üşütme gözlerimi ayazlara düşmüş bakışlarında.
Mahkum etme beni sensizliğe.

Susma sevgili, bırakma beni morg sessizliğine..
Kaç dar ağacı kurdun içinde.
Kaç Kez sallandırdın bedenimi.
Kaç kere vurdun sandalyeme tekmeyi.
Beni bana terkettin ya sen.
Sevdamızı mezara koydun ya sen.
Şimdi ömrüm musalla taşı misali, suskun ve yasta.
Gidişine sırılsıklam bedenim,
Kimbilir kaç yıldız ağlamakta.
Kimbilir Kaç Kefen biçtin bendeki bu aşka.

Bu gidişine Yazdığım Kaçınçı şiirim.
Kaçınçı ucundan yakalayışım ayrılığı.
Kaçıncı aşk, kaçıncı tuzak bu.
Oysa ben, kendi kurduğu kapanlarda cebelleşen ahmağım.
Hangi sevdanın bedelini ödüyorum bilmiyorum.
Ne kadar daha kanar sol yanım.

Belkide Çok erken kaptırdım Kendimi sana.
İnan ki bilmiyordum böyle olacağını.
Seni alıp giden trenin altında, yüreğimin kıvranacağını.
Sen şimdi gittin ya, hayellerim yarım kaldı.
Umutlarımı sürgüne verdim.
Dilimi sen kadar sustum artık.
Her gece, sol yanıma saplanıyor yokluğun hançer misali.
Kanıyor durmadan yaralarım.
Senden arta kalan yüreğim, yara bere içinde.
Sen ben savaşında, yara almış bir askerim artık.
Geçmeyecek yaralarımı sarıyorum, ellerimle.

Gitme yar, gitme ey sevgili.
Yıkılıyorum, harabe taş duvar gibi.
Dağılıyorum, sen uzaklaştıkça benden.
Gel toparla parçalarımı, lime lime etme beni.
Gel ey sevgili, Unutamadım diyorum seni.
Yokluğunun oyununda figüranlağımın son sahnesi.
Beni kör bir kurşun değil,
Beni bir dostun hançeride değil
Beni.
Beni benden terkeden aşkın öldürdü be,,,sevgili

GöKHAN SARI