DÜŞÜNÜRKEN
bacası tütmeyen bir evi düşünüyorum
İçinde seni Merdivenleri dik, terası keyifsiz Duvarları kir pas içinde İki oda, bir yatak Gecelerimi ellerine bırakışım Terminale bakan gözyaşları Seni özleyişim... Nasıl geçti yangınlar, kavgalar Kim devirdi mumları? sobası yanmayan evimi düşünüyorum İçinde seni... Özlemiyorum Bir tek düşünüyorum Çocuk seslerini sıkıştırdığımız şarkıları Kadın olmaya öykünmeyi Seni.. Beni... İsimleri... Mağaralara girip seni kıskanmalar kolum kanarken akşam oluşu Nasıl geçti o sancılar portakal kabuğundan, hayret Bizim olmayan bir evi düşünüyoum Duvarlarında başka kadınlar Kimisi eşarplı Kimisinin gözleri çekik Kimisi anne olmuş Ama hepsi çıplak Songüller,Gönüller... Hepsi çıplak benden öte Bana yer kalmayışı Gecelerimi ellerinde söndürmem Düşünüyorum ya seni, öyle değil, aşktan değil İhanetten...! Bir adamla tanıştım sevgili Baktım... Hani kafeste kuş daha kıymetliydi ya benden Açtım kafesin kapısını Uçmadı fıstık.. 16.07.2010 Nasılda eksiliyorduk çoğalmak varken birlikte.. melisaiclal |
şiir-in bam telime dokundu desem
sevgili melisa...
tebriklerimle...