SENDEYİM
Akrep, yelkovanı kovalarken,
Zamanın sırlarını içine çekerken, Hüznü tadında yorumlarken, Sen bendeydin. Ömrümün bahçesindeki heyacanımdın Kirpiklerimin ucundaki damlaydın, Yayımdaki ok. hedefi vuranımdın, Sen bendeydin. Yönümü gösteren kutup yıldızımdın, Yüzümün pusunu silen, dert ortağımdın. Düşümdeki cengaver, korkusuz şövalyemdin, Sen bendeydin... Yıldızları kırpıp üzerime serpiştirendin, Kara bulutların öfkesinden beni koruyanımdın. Gözlerimi okyanusa benzetendin, Sen bendeydin.... Gökkuşağının yedi rengini ellerime sunandın, Bitmeyen kaynak suyum, şifa verenimdin, Katıksız aşım, af suyumdun, Sen bendeydin.. Aşk acısı ilacını içen benken, Reçetemi yazan , doktorumdun, Sevgi için emeklerken, benim hediyemdin, Sen bendeydin.. Kutsal hazinemdir emanetlerin, Bu yürek çarptıkça ,izniyle yaradanın, Baş tacımdır çiçeklern, Sen bendeydin... Ayarı bozulmuş bir saat gibiyim. Zamanı hep geri çekerim. Takılı kaldım ’an ’ larında, BEN HEP SENDEYİM.... |
kovalar dururum yılarca
belki sadece bir dakika sürer kavuşmalarımız
bir dakikada akrebin silinmeyen izleri kalır
o çocuksu tenimde zaman zaman ...