BU DERTLER BİTECEK.Sevdalarım, umutlarım, yok oldu. Kurudu bahçeler, güllerim soldu. Ülkemi gördükçe, kanıyor yara. Çaresiz hallerim, düşmüşüm dara. Haykırsam duyulmaz, benim bu sesim. Kalmadı hayatta, neşem hevesim. Bir derviş kulunum, garip şairim. Haksızlığa isyan, benim şiirim. Ülkemin bu hali, üzüyor beni. Düşünmez baştaki, inan ki seni. Arsızın hırsızın, budur düzeni. Boş ver konuşanı, birde gezeni. Yalanla kurdular, tahtı sarayı. İyi biliyorlar, adam soymayı. Kamu itibarı, oyuncak oldu. Vatan hainleri, her yere doldu. Şehit kanlarıyla, sulandı toprak. Ağaçlar matemde, kan yaprak yaprak. Analar ağlarken, çaresiz sancak. Bizleri Atatürk, kurtarır ancak. Ey yüce milletim, baksana düne. Kıyasla kardeşim, döngel bugüne. Böylemiydi ülke, kan gölü oldu. Devşirme yobazlar, itibar buldu. Türkmendağlıyım ben, budur hüzünüm. Kara deniz gibi, çırpınır gönlüm. Vatanı böldürmem, bitse de ömrüm. Bu dertler bitince, ayandır günüm. HİLMİ CAN. 4.AĞUSTOS.2010. (2846) |
Saygılarımla
Mehmet