Sensizliğin bir adı olmalıBir gece yarısı bölündü uykularım Çaresiz ve seninle dolu duygularım ... Kaç kez hıçkırarak ağladım Yumrukladığım şu duvarlara kapanarak Teselli etmedi beni hiç bir şey Ne şerfine kadeh kaldırdığım kadınlar Ne duvarlara çarptığım şişeler Nede yumruklarımla dövdüğüm masalar Şimdi sen yoksun ya sevgili h.......... Yine bitmek bilmeyecek gecelerim Yine ay ışığı aydınlatacak masamı Ve yine sarhoş etmeyecek kadehler beni Çıkar giderim bu şehirden olmazsa Sensizliğin bir adı olur bir anlamı Saç kez baka kaldım 6,45 vapurlarında Hangi şarkı çaksa bize tutttum Hangi içli şiir dinlesem bize yazdım Hangi güzel söz duysam bize söyledim Ve hangi sevgiliyi görsem el ele Ellerini ellerimde kenetledim Kamil Boyraz |