gül kurusu demler
bir çift kıvılcımdı,
gönül şehrimde yangına dönen.. yanık ayaklarıyla bir derviş külleri eşelemede şimdi.. zamana aykırı, ve umarsız bakışlarıyla.. ilk hazan yüreğime indiğinde gözlerin çoktan yol almıştı kendi iklimine.. dingin duraksızdı ve meysiz kadehlerden içilen bir şarkıydı hüzzam.. dudaklarından döküldü baharlar. gözlerin çiçeklendi dallarda renk renk. alışılmış kışlar değildi güllerden arta kalan bir zemheri bir karakış bir hamsin iliklerince yıkadılar yağmurlarıyla aşkı. gittin dönüşü olmayan yollarca... gittin.. gül kurusu demler biriktirdim sana. yıllanmış şarap tadında. güller aksine sada verirken ay dolanırdı koynumda geceleri.. takılı kalmışken yüreğim dikenli tellere nereye koşar sözsüz yar/ı incinmiş umutların. ah!.. gül kurusu demlerde ay düşer gecelerime.. 01/09/2010 ödemiş |
meysiz kadehlerden içilen
bir şarkıydı hüzzam..
breh breh breh...çok güzeldi Tebrikler bu güzelliğe,saygı sevgi ile.