Metal Yorgunu Bu Şehir
metal yorgunu trenler,tramvaylar
habire bu şehirden kimleri taşır ? son yolcusu kimdir, bu yorgun trenin? ve hangi sevda, hangi kör talih, kör nazarlara gelip, geride öksüz bir çocuk bırakmıştır bir başına... hercai düşleriyle yaz sevmelerinin yarım kalan soluk,titrek gölgeleri, eylül kokusunda demlenen özlemleri, kaç geceye girip,kaç uyku çalmıştır? işten bile değil,birilerinin bu şehirde ’amok koşucusuna’ dönüşüvermesi. eğer, bir akşam,çocuğun biri ; falezlerden denize savuruyorsa ayın şavkını, budayıveriyorsa bahçelerdeki melisaları, uçurtuyorsa tüm kumruları, sakın kimse şaşırmasın. bilin o çocuk,bir ’amok koşucusu’ olmuştur. eylül kokusunda demlenen özlemleriyle. metal yorgunu bu şehirde,bir başına.. Fesih ÇELİK-Antalya,ağutos-2010 |