Sen Eylül’e benziyorsun.”
“Her gün seni ezberler yalnızlığım
Kırarım yüreğimin mührünü Ve her gece seni okurum eski şarkılara…” Bilmiyordun beni saran dikenli telleri Gözlerinde doğup, yokluğunla ölecek kadar seviyordum Bir sözcükle yeniden başlardı hayat Ve susuyordun. Ardın sıra pusuyordum karanlıklara. Beyaz bir sayfaydım ve sen ilk terk ediştin. Ölümsüz aşklardan geliyordum oysa ben… Kimsesizdim… Sensiz… “Şimdi düşünüyorum da Biliyor musun… Hüzünlere tutuklu sevinçlerinle, Sen Eylül’e benziyorsun.” Seni hep seveceğim biliyor musun… Çünkü uçurum gibi derinleşen sukutunla Sen yar’a benziyorsun… İnanmazsın ya düştüğün hallere bazen… İnan… Ve üzülme Yokluğunda da sana iyi bakarım ben. bireylülikibinSEN!!! |