Hüzün ki..şair'e ne gerek mutlu sonlar
’Hüzün ki
Dönülmez sevda gibidir Hem eriyen, hem eriten ’ Hüzün, Kaçıp giden son trenin ardından Bakakalmaktır gece yarıları garlarda... ’Hüzün, Üşümektir... ’ Ben, her akşamüstü, güneşle beraber kaybolurum Hüzün rengi bulutların ardında, Trenler, hasret kokan hüzünler taşır bana düdük düdük, Sigaramın her nefesinde, hüzün çekerim çiğerlerime. Hüzün üşümektir temmuzunda güneşe inat! Deniz olsanda ıslanamamaktır, Özgür olsanda koşamamaktır, Dalgasız kalmaktır limanı olmayan günlere! Sair’e ne gerek mutlu sonlar ne gerek tozpembeler Karalar lazim bana, ziftkarasi! Ey su basit ruhum daralmali otuzhaziranikibinSEN!! |
Sair’e ne gerek mutlu sonlar
ne gerek tozpembeler
Karalar lazim bana, ziftkarasi!
Ey su basit ruhum daralmali
şairin şiir yazmasının sebebi olmaz pek mutlu sonlar..
hatta ne kaa hüzün,o kaa şiir de diyebiliriz :=))
yine muhteşemdi dost..
kutlarım..
sevgim ve saygımla..