MAPUS DAMI
Sebebsiz yere düştüğüm bu damda
Bir daha güneşi görebilirmiyim diye sordum kendime Düştü kalbimin uçurumundan umutlarım Kendime değil ardımda bıraktıklarıma ağlarım. Burası bir değişik,bir başka hava Güneş bile sırtını dönmüş kaçırır sıcaklığını Sırtımızı tek dost’umuz bildiğimiz yaslarken duvara Dalarsın hayallere sevdiklerine kavuşacağın sabaha. Bir an kapı açıldı gardiyan seslendi Beni çağırdı ziyaretçin var dedi Bir anda alevlendi külleri saçılan kalbim Kurşunlara dizilsem bu gidişte yıkılmazdı bedenim. Karşımda annemi görünce acılarım kalmadı Yaşlı gözlerinden akan yaşlar yüreğimi dağladı Ziyaret vakti bitince çok istedim gitme diye bağırmak Meğer ne zormuş gidenin ardından bakmak.... BEYAZ MÜREKKEP.. |
bilir gülmesinide
gelir elbet bu acıların sonu
ve biliriz sabretmesinide...
...
sabır teslimiyet değil mücadeledir... tebrik ve saygı ile...