RUHUM SANA ÜFTADE
Hiç düşünmez misin ey güzel yar,
Ne büyük müşkülümdür,sensiz yollarını gözlemek… Bir selamını buram buram özlemek… Bilmez misin sensizlik ne büyük yük; Ufacık omuzlarımda?… Görmezlikten mi gelirsin hala, Sensiz geçen bin yıla bedeldir, Yanında geçen tek bir an… Günlerce,gecelerce,varlığına Hasret kalan ruhuma ey CAN. Söyle;biter mi bu hasretin, Kavuşur mu CAN’a can? İki ruh tek beden olsak seninle, Ya sen bende konuk olsan; Ya da ben varlığında mülteci… Bilirsin ki varlığım bir tek seninle azadedir, Ve varlığım bir tek sana üftade… Ah,zamanı gelse de ; Cenderendeki ruhum öğrenip aydınlansa; Bu bitmez özlemin kaynağı nedir? Son durak,nerededir?… Bana geldiğin günden beridir ne ben bendeyim, Ne de biçare ruhum senden azade… Kim kimden azade, Kim kime üftade… Yeter artık , Ne olur erenler;bu derde bir çare… Ne olur,… Ruhum artık; Biçare… 26-Ocak-2010 |