YOL YANGIN VE OTOBÜS
Sihirli bir okul otobüsünde yolluksuz geziniyorum
koltuk numaram aynı yanımda oturanlar aynı şoför aynı yol hep aynı yol zaman ise beni sadece yaşlandırıyor Yangın yerine çevirdim evimin bahçesini ellerimle topladığım maydanozların suyunu avuçlarımda sıkıverdim zaten bir sıkımlık canları vardı domateslerin üstüne basıverdim onlara benden başka kimse bakamazdı önce fare zehiri içtim sonra bir fincan türk kahvesi köpüğü bol oldu tadı da bir hoş yangın yerine çevirdim evimin bahçesini üstüme düşen karadutların izini gömleğimden yırtıp attım birkaç tekme attım ağacın gövdesine dutlar üstüme düştü sanırım bu işi de biraz abarttım. Bir tekne kiralayıp yanıma yanlızca oltalarımı aldım açıklarda balık tuttum yaşlı balıkçı gibi olmak istedim olamadım sigaram bitti geri döndüm şöyle bir nefes çektim bir kaç dakika daha önce öldüm. zamanla insanlar birbirilerine benzerler hiçkimse onları anlamaz kesinlikle bir hata vardır ve sorumlusu o değildir kesinlikle... bir köprüden kendini aşağıya atıyorsan yaşama ihtimalin az da olsa vardır az da olsa ancak yolcular değişmez araba değişmez otobüs değişmez yanında oturanlar değişmez zaman zaman ise seni sadece yaşlandırır |
sevgilerle kal selamlarımla...