Düşündükçe
Boynum bükülür...
Hasret bin hüzün ile sinemde süzülür,
Bilmem ki gülmek
Ne vakit bahtım içindir
Dil söyler, kalbim tasdikler,
Gönlüm bilmem ki
Daha hangi eşikten bir sürur bekler
Sabır sus der,
Gözler kendi halinde yaşını döker,
Kanaat umutlar için vecdimi ister


Yıllara sâri saklı ki
Artık derdi gamımı azat eder...
Gönül neyi biçer,
İradem kendinden geçer, akılım
Niye kifayet etmez bin beter
Aşk; ruhumun yetisi için
En mücbir bir rehber,
Sevda rahim şadında adaleti eker
Bizarlığım ne vakit diner,
Ömür defterim bahaneler furyasından
Söz eder ve gider


Ne sağ yanım
Ülfeti cenahta süruru gözler...
Ne sol yanım,
Vecdimin inhisarında vaatler için
En mukayyetli bir rehber ve değer
Gönül su misali
Katrenin sadrında aşk için vaktini bekler,
Edebi hasreder ve göçer
Dirliğin şanına ne bir dil kefalet eder,
Ne yürek vesveseler içinde aşkın ecrine erer


Bela halim için
illaki bir rahmettir...
Lakin aklım ve nefsim
Bu hakikati ne kadar bilir,
Ruhum elan idrakime kefildir
Yol yolcusuz sefildir,
Ağaç dalsız fakirdir, dağ
Yamaçlarıyla neler söyler, kim bilir
Sabır ardır,
Har içinde gizlenen nardır,
Vakti saati içinde
Beklenen ulvi bir sadıktır


Kaldırımlar,
Bulvarlara çıkartan ufuklar...
Ne aczi yet için kalbe avdet et,
Ne keyfiyet için
İradeni hasret nefesin müddeti sebep
Gerekçesizlik neye delalet eder,
Maksatsız nefes elbette ki heder,
Ruhun neyi bekler
Aşk; hakkıyla anlaşılmadığı
An ne büyük bir keder,
Nafile yere söylenmek mi değer


Mustafa Cilasun