KÖREBE
Ey aşk,
Kaç taşım varsa duvarında. Başımla beraber ... Yık parçala dağıt ama, içimdeki çocukla, sakın oynama. Daha toplamadım, sapanını misketini, demir bilyelerini. Tersine düşersen, kevgire çevirir, ince, narin tenini. Hem daha kesmedim, elmas uçlu tırnaklarını, Bir eline geçirirse kazara, Mecnun’dan sakındığın, gül kurusu yanaklarını. Sığınacak hikaye bulamazsın. Çizilir her tarafın. Ey aşk, büyüyen yanlarımı hırpala, Cümlesi kölendir,senindir. Ama, İçimdeki körebe oynayanlara, dokunma! |