SES MENDİLİSES MENDİLİ Korkum beyaz bir kırmızıydı, Bir dişsizin ağlayışı ısırdığında etimi. Yaşam sıcaktı, Ben üşüyordum. Gerçi yürüyebiliyordum da tutunduğum kararsızlığımda. Bir çoban kavalı, Bir polis düdüğü. Gitti diye korkmam ki, Gelmez diye korkarım. Kurşun askerler severim toplu tüfekli. Acımı acıtır, Acımı acıtırım. Yalnızlık ‘tak’ eder, Bozulur. Sessizlik ses eder, Bozulur. Sessizlik ses etme! Biraz peynir, biraz üzüm Ekmek arası çocukluğum uyur. Yabancı kokan çocuklar duyarım, Sesler damlarken kulaklarımdan. Var mı ses mendiliniz? Verir misiniz? |
ve dünler arkasında kaldığımız düşlerimiz
hoş geldiniz.
tebriklerimle ve dostça :)