MÜSADENLE
Morardı ağaçlar sana olan sevdamdan
Aşkın rengi ben de her daim ebruli Bir senin hayalin renksiz usumda Anlatacak kelime yok ki rengini Kelimeler bile yitirdi kifayetini, Sense bulamadın hiçbir mısrada kendini, Sevemedin mecburiyetlerimde beni, Ne yazdıysam, her kelimemle yaralandın, Oysa kurşun sıkmak değildi maksadım, Ben aşk yoksuluyken yollarında, Sen hayırsızdın. Bana bir şarkı söyle içinde rüzgâr olsun Bana bir türkü yolla teninde kokun Bana bir resim çiz tebessümün tuvalde Beni yokluğunla üşütme ellerini ver ellerime Hiç birini yapmazsın biliyorum, Zorla güzellik olmaz ki, Zorlada sevilmez insan, sevdiremez kendini, Hani gözlerime sürseler mili, Ben kalp gözümle görürüm, Nefesimde yaşarım seni Oysa öyle çok sevdim ki ben seni, Yere göğe sığdıramadım ruhunu, Görseydin benim gözlerimle kendini, Anlardın yokluğunda neler çektiğimi, Hissederdin sevgili, Anlatayım sana yeniden istersen, Kaybettin beni Sana şiir tadında bir elveda okuyorum şimdi Dualarımda kal ki Ellerim çamurdur, kirletmesin seni Ben sana ne zaman geldiysem adımlarımla Senin ayakların kırıktı, hep uzaktın bana Ben senden kalıyorum ama Sen seni tüketirken bende Ben gölgemi alıyorum canım senden, müsadenle! BAKİ EVKARALI |