Aydınlık Yakın..
Ezilip büzülmüyorum eskisi kadar
Gözlerimde; Geçmişin yorgunluğu var, Teslim oldum yalnızlığa Meydan okuyorum yıllarıma Aydınlık yakın, Umut doluyum yarınlara Parmak uçlarımda yaşıyorum Sensizliği, Buz kesiyor bazı geceleri Yudum yudum unutuyorum seni Bilmezdim bu kadar içime işlediğini Bir çarpıntı olur sol yanımda Saat sesidir deyip geçerim An olur gülüşlerin gelir aklıma Bakıp dururum anlamsızca Boşluklara. Güçleniyorum aslında yokluğunda Gel git özlemlerin dışında Zaman bastıkça yarama Doğmamış arzularıma Tohumlar ekiyorum, Gülümsüyorum maviyle boyanmış sabahlara |