UMUT SINIRSIZ
Gonlunde tatli emeller yasardi
Bazen durulur, bazen cosardi Isikli, umutlu gunler vardi Hayat yolculugu kolaydi Samdanlarda ansizin eridi umutlar Husranla doldu, o tozpembe arzular Omur kirik bir kanata benzedi Hedefi baska yola suruklemek istedi Kadere inandi, sabira dayandi Kuran’i sirdasi, zikiri yoldasi yapti Tepelerden yepyeni bir gun dogmaya Sevincli gozler, basladi sabahi oksamaya Yeni ufuklara uzanmak istiyordu Kalbi umitlerle dolup tasiyordu Gelecegin umuduyla yuregi atiyordu Bu guzel umutlarla yillarca yogruldu Nezihe Kotraci Dubrovac Kanada, 29/08/2010 |
Ne güzel.
tebrikler.
selamlar.