Utanıyorum Utanıyorum..
Yola çıktım gidiyordum pazara,
Omuzum da ki dertleri bir bir satmaya Biri sesleni ardımdan yer var mı usta, Dedim taşıyorum taşıyorum... Onuda yüklendim devam ettim yola, Her dert istasyonunda verdim bir mola, Biri seslendi ardımdan çok durdun usta, Dedim gidiyorum gidiyorum... Öğle vakti oldu yolum hala yarı, Güneş sırtıma vurmuş yükünü benzim sarı, Biri seslendi ardımdan gördün mü şu dağı, Dedim görüyorum görüyorum... Mecnun’a dağ mı dayanır geçtim o dağı, Sanıyordum ki bundan sonra bulurum baharı, Biri seslendi ardımdan bak dedi bu aşkın ağı, Dedim örüyorum örüyorum... Bir ırmak gördüm su içtim oradan, Her aşık su içer geçermiş buradan, Biri seslendi ardımdan dert vermişse dermanda vermiş yaradan, Dedim biliyorum biliyorum... Vakit akşam heryer karanlık, Yorgunluk çöktü üzerime bitmez sandım bu yol bir anlık Biri seslendi ardımdan yolun uzun haydi artık, Dedim yürüyorum yürüyorum... Gece oldu yağmur yağdı vardım pazara en sonunda, Gittim ne göreyim herkezin bir derdi var kat kat omuzunda, Biri seslendi ardımdan yükün bu kadar mı usta, Evet diyemedim. Utanıyorum utanıyorum...! Onur Şevik |
şiir tadında bir şiir daha.
yüreğinden öpüyorum kaleminizi, saygı ve selam ile kutluyorum.