Yastığım Maviydikaraydı gece, ve ben karaydım. yastığım maviydi. yolunu kaybetmiş düşler , bir bir damlardı üstüme. sürgündü gülüşler, suskundu kader. sen de hep susardın. keskin kırgınlığın vardı, bilinmezdin. bilinmezdim. yaralar kanardı, her mevsim ayaz. gözlerinden kar yağardı, yelkovanı kırık bir saate bakar; umutlarımı budardın. sormazdın... sormazdım. yanıtsızdı zaten, kuştüyü bakışlarım. bakardın... bakardım... çalınmış ömürlerimiz uçup giderken... Safiye Turhan |