YAKARIŞ

Ey Rabbim!

Dertlerle devalarla dönerken fâni dünya
Doğum armağanı mı, çekilen tüm çileler
Bahşettiğin inançla, senden umulur fayda
Vuslat ateşi için, duada bütün eller
İmân özlü hırkayla, Mevlâ’ya kokar güller.

Her mihnetin narında Rabbe yakarı duyar
Kâinatın sırrına ermek isteyen kullar
Acı tatlı kavramı, zıtlıklar ince ayar
Gün içen uyanışlar, hazzınca pıtrak sayar
Bülbüle has şarkıyla, manayı söker güller.

Bir direniş çığlığı, o ilk kundaktan beri
Çelişki örgüsünde, duygunluğun çemberi
İkilemler üçlemler, bir ileri bir geri
Hatalar hikmetinde tamamlarız seferi
Olgunluğun çarkıyla, tevekkül döker güller.

Ey Tanrım! Bir sınavsa bu evrenin gerçeği
Kırk bin eğitmen gibi; dikeniyle çiçeği
Toprak su hava ateş; bir devinim böceği
Aşka açtıkça zaman, sıfırlar geleceği
Nesillerin farkıyla, her kula zikir güller.

Eşitsizlik olgusu, zengin yoksul zinciri
Karmaşayla gölgeler, düzendeki hüneri
Günahkâr kullarının ışığındır feneri
Tanrım! Katın eşitlik! Bekletme bu fakiri
Bedenden can terkiyle, cennete akar güller

Barışçıl dünya için, kardeşlik güzel tema
Vahşeti yenmek için çıkarcılık muamma
Maddiyatı yok kılmak zor olabilir amma
Ahiret kapısında, hiçliğedir yakarma
Nefs arıtma erkiyle, âlemi yakar güller.

Ömre biçilen çile, acıyla balı bulma
Aza çoğa kanaat, hep hoşgörüyle gülme
Yaradana sığınıp rahmanlığını bilme
Hakkın sırrına erip, gidişe hazır olma
Bahta düşen türküyle, hoşluğu çeker güller.

Vuslatın zuhuruna sevgi özü saçalım
İmkân olsa fermanı arzumuzla seçelim
Baldır ölüm şerbeti kana kana içelim
Ey Tanrım! Vakti midir? Huzuruna göçelim
Yaratılış harcıyla, canlara tekbir güller!


Gülşen Şenderin