Der Durur Akranı/Gülce-Buluşma
yarım bir esinti
taş plaklardan gelen ses dibi cızırtılı ezgide kısılmışım sanki bir noktaya dikili neyi düşlerim böyle limana mim çekili curamın küf teliyle birden parlamışım nedensiz değildir elbet yılların birikimi kurt ağzında geviyorlar çekiyor canım teni onca yıllar denedi sayısızca sınadı bırak artık inadı nedir derdini söyle uykulu kaldım alacağım çok geceden gidip gelmelerin çilesi yumaklanmış yollara saçılı bir ben değilim velhasılım kısacık geçen ömür çarşaflı yıllar kömür yapışık yakam sömür tuttu iki eliyle yan batmış dünya kimin umurunda varsa yoksa kursağı başkası ne gam çürüdü ortam gözlerimde ağırlık sırtımdaki yağırlık çığlığımda sağırlık ozan efemde şöyle kiminki kime benimki kendime selam söyle yeğenime der durur akranı 2708101denizli |
Babam bırakmıştı bana, onlara bakma isteği verdi.
yan batmış dünya
kimin umurunda
varsa yoksa kursağı
----Yemek için mi yaşıyoruz, yaşamak için mi yemek yiyoruz? Kim nasıl cevaplandırırsa dünyası ona göre şekillenir gibi.
Tebrikler güzel ve anlamlı şiire, selamlarımla.