Ey sevgili
Sana şimdi can yurdumun
Küllenmiş sol adasından
Sesleniyorum
Kervan geçmez


kuşlar ötmez
kabarmış kederlerimden
haykırıyorum
Sensiz
Çölleşti
Gönül ovam

Ne çok gül soldu
Bu viran yerde

Sevgili ? ........


İlk yanan ateşin aşkına
Duyuyor musun beni
Sesim can buldu evrenin
Uçsuz bucaksız
Sonsuzluğunda
kim bilir kaç bin kez yankılandı
Olduğun ilde, kasabada
Ve tepeden tırnağa sen olmuşum
biliyor musun?

Ey sevgili?...



Hasretin göktaşı gibi
Yaklaştıkça eriyorum
Ateşler çarpıyor tenime
Ve yüreğime
Yandıkça üşüyorum
Buz ölüsü bedende
Zemheride kalmış
Sıcak nefes alışım
Hiç bahar görmedi
Soğuktur düşlerim
Sevdan tanığımdır

Ey sevgili

Biliyor musun?
Uykularım tarumar
Gözbebeklerime çarpıyor hayalin
kirpiklerimin ucundan süzülen
Yıkandı hüzünlerimle
Ve
Ne çok düşlerim
Eskidi
Bu sensiz yaslı ada da
açmadan soldu gül
gönül bahçem viran
Bülbül ötmez
Beşinci mevsimdeyım aşkın

Ey sevgili............
ve
Özlüyorum
Yokluğun yaşamımdan
Bir hüzünlü sayfa
Fırtınalar kopuyor
Gönül takviminden
Eridi dakikalar ömrümden
Hasretin gök taşlari gibi
Yaklaştıkça gönül yurduma


Depremler olur can evimde
Sarsılıyorum şiddetinden

biliyor musun?



İntihar nöbetinde anları bıraktın
Türlü garip düşlerdeyım
Şimdi
son yürek atışlarım
Yarım kalacak
bitmeyen
Dizelerim
Belki de
Bu gece

Kim bilir

Yangın yeri her yanım
Her adım da kısalıyorum
biliyor musun?


Ey sevgili
Dayandı arşa dumanım
Ne çok umutlarım sarardı
Bu viran yerde
İlk yanan ateşin aşkına
Bir ses ver sesime





Mehmet Ali Telek