Gönül Limanında Bitti Seferim
Kalp söyler de el yazar bu sözcükleri,
Tanıyamadı beni,nedir ki gördükleri, İsteseydi olurdu kışlar bize yaz, Rüzgar gibi geçti,alamadım haz, Üzmeye kıyamazdım gerçek dünyada, Kalbini mi kırdım gece rüyada? İstediğim huzurdu aradım durdum, Ne yazık ki sonunda ızdırap buldum! Sayesinde her türlü acıyı çektim, Teselli veren yoktu,biçare tektim, Ona göre doğruydu,seçti kolayı, Kızamam ki ona ben bundan dolayı, Onun için yaşıyordum,kendi öldürdü, Anlatamam düşlerimi nasıl söndürdü! Bu mutluluk hiç bitmesin dedim, Saadetimin bedelini ağır ödedim, Aşkından söndürmüştü gözümün ferini, Bir anda yakmıştı sevginin fenerini, Fener söndü ama yanmadı ferim, Artık gönül limanında bitti seferim. |