Vicdan
Bir kalemde kaldırıp atsan öte tarafa dostu
Göz görmese bir ömür gül yüzünü Bir anda terk etse can cânânı Kulak işitmese ahir zamanda bile şen sesini Dil sükût etse, selam bile salmasa kıyamete dek Gönül taş olup insaf etmese hiç Akıl küsüp inkar etse, yok saysa her şeyi Kurtulur mu sanır insan, sinedeki vicdanından? Vicdan..vicdan.. O vicdan ki; İki eliyle tutar yakadan Kurtaramaz kendini omuzlara abanmış anılardan En şahin bakış, dağları delen çığlık misali Sesiyle boğar kendi sessizliğini Mapusudur kendi kendinin Vicdan mapusundan kurtulamaz insan. |