BEN MANZARALI SEN
Yok oluşuna an kala bir güvercinin kanadına emanet; esir ediyorum seni, sonsuzluğun sen manzaralı saraylarına,
Azabının yolculuğuna azadımı refakatçi kıldım, yalnızlığını bozacak tek şey var, yokluğumun ürpertisi. Işığa hasret gecelerin mehtabın matemiyle süslenirken, hüznün, eşsiz gözlerinde iki damlada tezahür ederek kefaret olacak günahlarına.. _vdt_ |