GECE – GÜNDÜZ
Gece sessizce girdi gündüzün yatağına
Huzurlu idiler, beraberdiler koyun koyuna Ve sabah olduğunda baktı ki gündüz Geldiği gibi sessizce çıkıvermiş koynundan gece Bahar, yaz çoğu kez sıcak olduğundan mı nedir? Gece sıkılır belki uzun kalmaktan, erkenden çıkıverir Güz ve kış daha soğuk da ondandır herhal Daha uzun kalır gündüzün koynunda gece Sabah mahmur uyanır her şey Biraz puslu bakar Bazen kızgındır bulutlar Karanlık, şimşek çakar Kar yağdığında gece Örtülür pek çok yer gizlenircesine Ancak gece gündüz çıplak görünür Yorgan yataktan düşmüşçesine Ben mahsulüm gündüz ve geceden olma Mutluyum varolmaktan Gündüz benim halim Gece hayalim Benliğimle zaman içinde varım Zaman içinde ebedi kalmak imkansız Mutlak varlığım Zamansız ve mekansız |
kalemine sağlık