Yemiyor artık...
" Bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı "
" Var " diyen o diller, demiyor artık Güzel bir şiirin her bir satırı Duyguymuş, sevgiymiş yemiyor artık... Yıldızlar darılmış, ay yere inmiş Hayata acının kokusu sinmiş İnsanın omzuna deliler binmiş Şefkatmiş, ilgiymiş yemiyor artık... Herkes alim olmuş, fetva peşinde Sorarsan cenneti görmüş düşünde O eski neşe yok gönül kuşunda Yetenek, vergiymiş yemiyor artık... Tabiat sırtını dönmüş darılıp Gökyüzü ağlıyor yere sarılıp Sonuç alınmıyor fikre varılıp Bilgeymiş, bilgiymiş yemiyor artık... Kılıçlar çekilmiş düşmanlık ile Kesmiyor yalvarış, pişmanlık bile Zehir akıtmışlar kırmızı güle Aşk kalbin diliymiş, yemiyor artık... OKTAY ZERRİN-BAFRA 23-08-2010- Öğretmenevi’nde |