Masal da yok, elma da...
Kelebekler;
Süzülen kanatlarında Vadesi dolmuş bir ömür çırpınmakta. Kelebekler, biri boynumda! Ve sen, Günahınla bezenmiş beni birtek sen azaltmaktasın gölgemden. Hiç anlatılmamış bir masaldık eksik cümleler koymuştuk bohçamıza. Aç bak işte; bir yokmuş, yine yokmuş. Cehennem toprağına salmış köklerini elma, Üç düşse de, beş düşse de ne fayda. Şeytan, hadi benim için de salla Yiyeceğim yemedi mi sanki Havva! A’K |
Yemez mi?