Savruldum
Kara gecelerde derde yâr idim
Hece zana düştü dilde kıvrıldım Kimseler bilmedi sine dar idim Yandım yana yana çölde kavruldum Bilmedi kıymetim yaralar açtı Gül yerine nifak tohumu saçtı Yanımdan ıraktı ellere kaçtı Hasret cana düştü yelde sivrildim Şu dünyada ezildikçe ezildim Elekten elenip korla süzüldüm Bu sebeple sırrı burhan yazıldım Acı hana düştü elde evrildim Derdin temelinde sevda yatardı Bu kalp ona atar aşkı katardı Onun için gönül yanar tutardı Ateş tene düştü külde savruldum Dipsiz kuyularda kararır dünyam Bahara ermeden sararır hülyam Karabasanlarda gezinir rüyam Ne yöne meyletsem yolda çevrildim Emine şiire pek emek verdi Son kıtada kelam kemale erdi Biraz dertleşmekti yegane derdi Yıkıla yıkıla kalkıp devrildim... Nermin Aydın |