HAYATKüçüktür çocuk,,yeni doğmuştur, Doğrulamaz, yardım için el arar…. On yaşına gelince insan, Doymak bilmez meyve arar, bal arar… Yirmisinde genç olur , Kendisine çiçek verecek dal arar… Otuzunda çiçekleri açılır, Büyüyüp geliştirmeye yağmur arar sel arar… Kırkına varınca yolun yarısı, Yaprakları tutmaya kendinde hal arar… Ellisinde çiçeklerin meyveleri sevilir, Kendisini oyalayacak bir yol arar… Altmışından sonra geçer yaşı. Kendisini oyalayacak tatlı dil arar… Yetmişinden sonra kendine hükmetmez başı, Kendisine destek olacak kol arar… Sekseninden sonra dökülür yaprakları, Ölümü düşünür gördükçe toprakları… Yükünü taşıyamaz topukları, Kendini taşıyacak sal arar… ________MEHMET ASLAN___ |
Selamlar esenlikler gönülden her daim...