5
Yorum
0
Beğeni
4,5
Puan
1835
Okunma
bir kır kahvesinde oturmuşum bakarım yıllarıma
geçmişimi savurmuş rüzgar geride zaman yok
ne yaşanmışlar gerigeldi baktıkça geçmiş sayfalara
nede en özlediğim çocukluğum
bir yudum kahvenin bile hatırına
sayki yaşadım dedim yılları bir bir nefes nefes
birbaşıma kalmışım şimdi geleceği belli olmayan
bu yaşımla ayağa kalkmak istedim birden ama
bir adım bile atmak gelmedi içimden
ya zaman o an biterse
otur yerine dedim kendime sor geçmişine
o çocukluğun nerde
ya zamanın biterse
bıraktım masamın üzerine geçmişimi
yarına umut dedim ama zaman yeterse
5.0
50% (1)
4.0
50% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz