Ben güzelliklere aşığım, gül yüzlülere
Karşılıksız çıkarsız,umarsız sevgilere
Güllere,o sonsuz yaratıcı kudrete
Seher vakti ıllgıt ılgıt esen rüzgara
Çisil çisil yağan yağmura,gözyaşına
Yalansız,riyasız kalpten sevgilere
Çalışmaktan çatlamış nasırlı ellere,çizgili yüzlere
Alın teriyle kazanılmış kuru ekmek,peynir zeytine
Kimi gün ölü denizin engin maviliklerine
Kimi gün bir balıkçının hasret kokan türküsüne
Bazan özgür uçan kanat çırpan sevdalı bir kuşa
Her çiçekten bal toplayan arının eşsiz san’atına
Kimi bir şairin kırık kalple yazdığı seren’atına
Ben doğruluğa aşığım,eğilip bükülmeyen yiğitlere
Sabır ve secdeyle akpak olmuş nurlu yüzlere
İnançla sevgiyle sonsuza açılan gönüllere
Yüceliklere aşık olan asırlık çınarlara
Masum, hayat dolu cıvıll cıvıl çocuklara
Vatan uğruna can veren ölümsüz askerlere
Dalgalanan şanlı bayrağa,özgürlük savaşçılarına
Üç kuruşa alınıp satılmayan kutsal değerlere
Ucunda ölüm dahi olsa,tutulan altın sözlere
Sevgiyle gülen gözlere,Onurla çatılan kaşlara,
Yalnızca sonsuzluğa baş eğen kutlu başlara
Ben doğaya aşığım,yaratıcının gözüyle sevilen
Ülkemin güzel insanlarına aşığım gül yüreklilere
Renk dolu,ahenk dolu,coşku dolu türkülere
Başı dumanlı pare pare mor dağlarına
Kekik kokan yaylalarına,yemyeşil ovalarına
Seher vakti ılgıt ılgıt esen sevdalı rüzgara
Deli divane ölümsüz yanık sevda türkülerine
Ölüm dahi olsa ucunda, alınıp satılmayan değerlere

Nihat Gülle
Şair ve yazar

Seviyorum sevmenin acı verdiğini Her sevenin sevilmediği bile bile... Ama yine de bir umut taşıyorum.Belki seven sevilir diye.

Herzaman gül, hayata gülücük şaç, gülmeyi benimse, Çünkü senin bir gülüşün için, Koca dünyada yaşayan biri mutlaka biri vardır.

Güneşin doğduğu yerde parlayan bir ışık görürsen.Bilki senin için yanan kalbimdir.

Bazen sana gayesiz, raslantısal bakardım... Sense kaçırırdın gözlerini benden. Oysa, sana bakarken gözlerinde kalbini görürdüm.
Gözlerin olmadan da kalbini göreceğimden habersizdin. Ve hatta sana bakmadan seni hissettiğimi bilmezdin

Titrer durur ellerim yanında. Vücudum ürpermeyle dolar. Üşüyorum ben yanında. Çünkü varlığın içime serinlik veriyor

İçim o kadar senle doldu ki... İnsanlar seni gözbebeklerimde görürler diye bakmaya korkar oldum

Öyle güzeldin ki! Ama bir gün anladım yüzündeki güzelliğin ruhundan geldiğini. Öyle güzeldin ki! Anladım seni güzel gören benim gözlerimdi.
Sevgimin güzelliğiydi seni güzelleştiren.

Eğilip gözlerime baktı: seni seyredebilirmiyim dedi usulcacık. Sandım eylemlerin, insanların gözlerimde ve yüzümde oynaşmasını Seyredecek.
’Evet’ dedim belli belirsiz. Yumdu gözlerini. şaşırdım. Sonra anladım ki kalbinde seyrediyordu beni.

Ufukta bir gemi görsem seni taşıyan, Mavi denize dalardım geriye bakmadan.Uçsuz bucaksız mavilikte arardım beni.Taa ki beni sende bulana kadar.

Ay yıldıza mutluluk fısıldarken.Gökyüzü sevincini yeryüzü ile paylaşırken.Ben sana bir parça mutluluk yolluyorum.içindeki umut çiçekleri hiç solmasın diye

Hani gözler varya sözleri anlatır, Hani sözler varya gözleri aglatır, Hani anlar varya değeri geç anlaşılır,Bir de aşk varya seni bana anlatır..

Başını göğsüme yasladığında tek bir düşmanım vardır: O da geçip giden zaman...

Seni düşünür, seni özlerim, Sevgilerin özlemlerin derinliğinde.Ne olur kır şeytanın bacağını birkez beni hatırla, Bir sonbahar serinliğinde..

Kalbimi kırmak suya yazı yazmak kadar zordur. Kalbimi düzeltmek ise gece doğan güneşe dokunmaya benzer. Sen o suya yazı yazdın.Şimdi güneşin doğmasını bekle.

Şimdi daha iyi anlıyorum ki, Nefes almak değilmiş, yaşamak. Ateşlerde yanmak gibi bir şey, Seni severken,sensiz olmak...

Gökyüzü yıldızlarla doluydu, ben hep seni düşünürken. Hüzün yıldızları koydum adlarını, seni hatırlatıyor diye. Aynı onlar gibi sende benden çok uzaklardaydın.
göz kırpardın uzaklardan sessizce. Bense hep seni bekledim, kırık kalbim, yaşlı gözlerimle.

Aynaya bakınca kendimi değil kocaman bir yürek.Ve o yürekte ondan da büyük bir sen gördüm.

Yağmur vuruyorsa pencerene,Anla ki o zaman ben ağlıyorum. Yağmur pencerene vururken,Benim gözyaşlarım da kalbime vuruyor; Tıpkı yağmur gibi..

Bana kalsa gökyüzündeki tüm yıldızlar yerine bütün insanlara.Senin gözlerinde ışlıdayan bir çift yıldızı gönderirdim.

Ya durgun olmalı deniz; ya durmalı ya da kudurmalı, Sonuna kadar saplanamayacksa hançer kınıda durmalı, Seven ölene dek sevilmeyecekse baştan unutulmalı.

Sen en büyük sevgiyi hakedecek kadar mükemmel, Herkesin sevmeyi haketmeyeceği kadar özelsin.

Sen dünyaya sürgün bir meleksin.Ve ben seni o kadar çok seveceğimki.Bir daha cennetine dönemeyeceksin

Ne seni unutmak gibi bir çaba var yüreğimde,Nede aşkımı körükleyen bir rüzgar, Ne seni görmeden durabilecek kadar güçlüyüm, Ne de kaybetmeye dayanacak kalbim var.

Sevgi bir yıldızdır yanıp sönen, Masmavi bir düştür gökyüzünde hiç ölmeyen, Sevenlerin mumudur sevgi, Eriyip de hiç bitmeyen.

Eğer birgün sevmek istersen önce kendini sev,Daha sonrada istersen beni,Ama beni; beni sever gibi değil kendini sever gibi sevmelisin, Çünkü ben seni öyle sevdim.

Bir gün gelip soracaksın beni mi daha çok seviyorsun yoksa Tanrı’yı mı diye...Ben hiç düşünmeden Tanrıyı diyeceğim ve sen küsüp gideceksin.
Ama nereden bileceksin içimdeki Tanrının sen olduğunu...

Hayatta üç şeyi sevdim; seni, kalbimi, ümit etmeyi...Seni sevdim, sensin diye, kalbimi sevdim, seni sevdi diye, ümit etmeyi sevdim, Belki seversin diye...

Birgün biri çıkıpta güneşe adını buzla yazarsa,Bilki o seni benden daha çok seviyor...

Sen en büyük sevgiyi hakedecek kadar mükemmel, Herkesin sevmeyi haketmeyeceği kadar özelsin.

Yaşamak gecenin tüm karanlığına rağmen, Buğulu bir cama güneşi çizebilmektir.YAŞAMAK DİRENMEKTİR!

Ağlamak istiyorsanız asla yapmayın.Çünkü, bir yerlerde sadece sizin bir gülüşünüz için,Yaşayan birileri mutlaka vardır.

Eğer bir gün aşkın ölürse onu doğduğu yere göm kalbine! !