Yar
Saçlarını sessizce okşar
Kaptırma kendini o kadar Bozar seni sahildeki rüzgâr Sarıl dallarına korusun ağaçlar Saçlarını yalar rüzgâr Tutunmaya çalış bir dengede Kumlar dik kayalıklar üstünde Yok, olur evrensellik gezegende Sen kal, kal kendi dengende Lüle lüle olmuş saçların derler Kendine sahip olamazsan eğer Yapışırlar bir yerlerine keneler Vallahi sülükler gibi emerler Yar aşkın için düştüm dilden dile Islah olmaz gönül erişmez menzile Yazık oldu çocukluğuma gençliğime Sevgin kör perdeler indirdi gözlerime Çocukluğuma doyamadım asi gençliğime Hayal meyal işlendi ismin anı defterime Resimlerin soldu gençliğimin albümünde Yar yar saçlarını yalayarak okşar rüzgâr 21.08.2010 – 05.06 Zekeriya ÇAVUŞ - Düzce Şair Araştırmacı Yazar [email protected] |